Γιος του θεού Άρη ή του Δρύαντα και πατέρας της Φυλλίδας. Θεωρείται ο βασιλιάς των Ηδωνών της Θράκης. Όταν ο θεός Διόνυσος ήθελε να περάσει από την περιοχή της Θράκης, ο Λυκούργος όχι μόνο του αρνήθηκε, αλλά αιχμαλώτισε τις Βάκχες και τους Σατύρους που ακολουθούσαν τον θεό. Αυτές όμως ελευθερώθηκαν, ενώ παράλληλα τον Λυκούργο έπιασε θεϊκή μανία και σκότωσε τον γιο του, επειδή νόμιζε ότι ήταν κλήμα. Κατά μια άλλη παράδοση, ο ίδιος ο Διόνυσος τύφλωσε τον βασιλιά, τον βασάνισε και τον σταύρωσε. Έπειτα από αυτό το περιστατικό, ο θεός έδωσε χρησμό να μείνει η γη της Θράκης άγονη. Οι Ηδωνοί, για να επαναφέρουν τη γονιμότητα της γης τους, τιμώρησαν τον Λυκούργο διαμελίζοντάς τον σε τέσσερα κομμάτια στο όρος Παγγαίο. Άλλες μυθογραφικές αναφορές τονίζουν ότι απλώς τον εγκατέλειψαν στο όρος. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Λυκούργος λόγω της μανίας που του έστειλε ο Διόνυσος θέλησε να βιάσει τη μητέρα του. Στο τέλος σκότωσε και τη μητέρα και τον γιο του. Σύμφωνα, μάλιστα, με άλλους μυθογράφους αναφέρεται ότι ο βασιλιάς παλεύοντας με τις Βάκχες επιτέθηκε σε μια νύμφη, την Αμβροσία, η οποία αρνούμενη την ερωτική του διάθεση, μεταμορφώθηκε σε κλήμα προκειμένου να πνίξει τον άντρα.
