κείμενα/αναφορές
κείμενα/αναφορές

Aeneis 3.1-18

Πρωτότυπο


Postquam res Asiae Priamique evertere gentem
immeritam visum Superis, ceciditque superbum
Ilium, et omnis humo fumat Neptunia Troia,
diversa exsilia et desertas quaerere terras
auguriis agimur divom, classemque sub ipsa                             
Antandro et Phrygiae molimur montibus Idae,
incerti, quo fata ferant, ubi sistere detur,
contrahimusque viros. Vix prima inceperat aestas,
et pater Anchises dare fatis vela iubebat;
litora cum patriae lacrimans portusque relinquo                     
et campos, ubi Troia fuit: feror exsul in altum
cum sociis natoque Penatibus et magnis dis.
Terra procul vastis colitur Mavortia campis,
Thraces arant, acri quondam regnata Lycurgo,
hospitium antiquum Troiae sociique Penates,                          
dum Fortuna fuit. Feror huc, et litore curvo
moenia prima loco, fatis ingressus iniquis,
Aeneadasque meo nomen de nomine fingo.

Μετάφραση στα Νέα Ελληνικά


Αφότου οι θεοί αποφάσισαν να καταστρέψουν το βασίλειο της Ασίας και του Πριάμου τον λαό, που τέτοια μοίρα δεν του άξιζε, κι έπεσε το αγέρωχο Ίλιο και η Τροία του Ποσειδώνα όλη κατάχαμα καπνίζει, σημάδια των θεών και οιωνοί μας οδηγούν ν’ αναζητήσουμε εξορίες κι έρημους τόπους. Στόλο ετοιμάζουμε κοντά στην Άντανδρο και στις πλαγιές της φρυγικής της Ίδης, μην ξέροντας για πού μας πάει η μοίρα ή πού θα εγκατασταθούμε. Μαζεύουμε τους άνδρες. Μόλις που άρχιζε το θέρος, όταν ο πατέρας Αγχίσης παραγγέλλει πανιά ν’ απλώσουμε με οδηγό τη μοίρα. Με δάκρυα στα μάτια αφήνω τις ακτές και της πατρίδας τα λιμάνια, τους κάμπους όπου κάποτε στεκότανε η Τροία. Εξόριστος στο πέλαγος με τους συντρόφους πλέω, τον γιο μου και τους μεγάλους εφέστιους θεούς. Μακριά είναι μια χώρα που ο Άρης την ορίζει, με κάμπους αχανείς, οι Θράκες τους οργώνουν. Εκεί κάποτε ο σκληρός βασίλευε Λυκούργος κι είχαμε από παλιά δεσμούς ξενίας και τους θεούς μας συμμάχους μεταξύ τους, όσο η Τύχη ήταν καλή. Φτάνω σ’ αυτήν τη γη κι εκεί που το ακρογιάλι κυρτώνει, με δυσμενείς οιωνούς, τα πρώτα τείχη μου χαράζω και τα ονομάζω Αινειάδες από το όνομά μου.

Μετάφραση στα Αγγλικά


After the gods had seen fit to destroy Asia's power and Priam's innocent people, undeserving of such a fate, and proud Ilium had fallen, and all of Neptune's Troy breathed smoke from the soil, we were driven by the gods' prophecies to search out distant exile, and deserted lands, and we built a fleet below Antandros and the peaks of Phrygian Ida, unsure where fate would carry us, or where we'd be allowed to settle, and we gathered our forces together. Summer had barely begun, when Anchises, my father, ordered us to set sail with destiny: [10] I left my native shore with tears, the harbour and the fields where Troy once stood. I travelled the deep, an exile, with my friends and my son, and the great gods of our house. Far off is a land of vast plains where Mars is worshipped (worked by the Thracians) once ruled by fierce Lycurgus, a friend of Troy in the past, and with gods who were allies, while fortune lasted. I went there, and founded my first city named Aeneadae from my name, on the shore in the curving bay, beginning it despite fate's adversity.


Συγγραφέας: Βιργίλιος

Γλώσσα : Λατινικά

Γραμματειακό είδος: Έπος

τοποθεσίες

Συνδεδεμένοι
μύθοι

x
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει την καλύτερη εμπειρία χρήσης. Θεωρούμε ότι αποδέχεστε την αποθήκευση όλων των cookies πατώντας το κουμπί "Αποδοχή"
Αποδοχή