Ο Ερευθαλίωνας δεν πολεμούσε με τόξα ούτε με μακρύ δόρυ, αλλά με σιδερένιο ρόπαλο διασπούσε την παράταξη της μάχης. Αυτόν ο Λυκούργος φόνευσε με δόλο, όχι με κάποια άλλη δύναμη, σε στενό δρόμο, όπου ούτε το σιδερένιο ρόπαλο θα μπορούσε να αποτρέψει τον όλεθρο. Γιατί προηγουμένως ο Λυκούργος είχε προφθάσει να τον διαπεράσει με το δόρυ του, ενώ ο άλλος έπεσε στη γη ανάσκελα. Έβγαζε από τους ώμους του τα όπλα, τα οποία του είχε δώσει ο αλύγιστος Άρης. Ύστερα, ο ίδιος τα φόρεσε στον πόλεμο του Άρη. Όμως, όταν ο Λυκούργος γέρασε στο σπίτι του, τα έδωσε στον Ερευθαλίωνα, τον σύντροφο στη μάχη και φίλο του, να τα φορέσει. Ο Ερευθαλίωνας έχοντας τα όπλα προκαλούσε σε αγώνα όλους τους άριστους άντρες. Αυτοί, όμως, τρόμαζαν πολύ περισσότερο και φοβόντουσαν, κανένας δεν είχε το θάρρος να τον αντιμετωπίσει.

[Ereuthalion] never fought with a bow or a long spear but used to break the enemy ranks with an iron mace. Lycurgus killed him, not by superior strength, but by a stratagem . He caught him in a narrow pass, where his iron mace could not save him. Before the Maceman could bring it into play, Lycurgus was on him. He pierced him through the middle with his spear, and brought him crashing to the ground on his back. Then he stripped him of the armour that Brazen Ares had given him, and afterwards wore it himself when he went into battle. Later, when Lycurgus had grown old in his palace, he let his squire Ereuthalion wear it; and so it came about that Ereuthalion challenged our champions in Areïthous’ armour. And no one dared to take the challenge up; they were all thoroughly scared.