Οι Κίκονες ήταν ένας μυθικός λαός της Θράκης, που κατοικούσε στην περιοχή ανάμεσα στη λίμνη Βιστωνίδα και τις εκβολές του ποταμού Έβρου. Η εκτενέστερη αναφορά σε αυτούς εντοπίζεται στην Οδύσσεια του Ομήρου. Εκεί διαβάζουμε πως η πρώτη περιπέτεια του Οδυσσέα και των συντρόφων του στο ταξίδι της επιστροφής τους από την Τροία στην Ιθάκη έλαβε χώρα στη γη των Κικόνων. Αφού κυρίευσαν την παραθαλάσσια πόλη Ίσμαρο, το γιόρτασαν με γλέντι, φαγητό και κρασί. Όμως δέχτηκαν αντεπίθεση από τους Κίκονες της ενδοχώρας, η οποία τους στοίχισε σε απώλειες, και έτσι στο τέλος αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή και να επιβιβαστούν στα πλοία τους. Στην ομηρική αφήγηση -μεταξύ άλλων- γίνεται αναφορά και στον ιερέα Μάρωνα, ο οποίος έδωσε στον Οδυσσέα δώδεκα αμφορείς με το περίφημο κρασί του. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, πέρα από τον Ίσμαρο, η Ξάνθεια και η Μαρώνεια, που προφανώς πήρε το όνομά της από τον Μάρωνα, συγκαταλέγονταν στις πόλεις των Κικόνων. Στην Ιλιάδα οι Κίκονες αναφέρονται ως σύμμαχοι των Τρώων με αρχηγό τον Εύφημο ή τον Μέντη. Στον Ηρόδοτο οι Κίκονες αναφέρονται ανάμεσα στους λαούς της Θράκης που αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τον Ξέρξη. Ο Ορφέας, ο μυθικός τραγουδιστής της Θράκης, θεωρείται ότι έχει καταγωγή από τους Κίκονες. Μάλιστα γυναίκες των Κικόνων τον διαμέλισαν, όταν εκείνος απέρριψε τις συμβουλές τους, και σκόρπισαν τα κομμάτια του στους αγρούς, για να ακολουθήσει η αναγέννηση-μετενσάρκωσή του. Η χώρα των Κικόνων αναφέρεται και στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου, στην ιστορία του Βορέα, ο οποίος απήγαγε την Ωρείθυια και την οδήγησε εκεί.
