Η κεντρική παράσταση του ψηφιδωτού αποτυπώνει τη στιγμή που ο Διόνυσος βλέπει για πρώτη φορά τη μελλοντική γυναίκα του, την Αριάδνη, κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Σε ένα τοπίο με λόφους προβάλλουν πέντε μορφές, καθεμιά από τις οποίες ταυτίζεται με επιγραφή. Στα αριστερά στέκεται ο ηλικιωμένος Μάρωνας ως ακόλουθος του Διονύσου. Δεν φορά τη θρακική ενδυμασία, αλλά μοιάζει με Σειληνό (ένας μανδύας τυλίγεται γύρω από τους γοφούς του και φορά στεφάνι από κισσό στο κεφάλι). Προσωποποιεί τη γονιμότητα των εδαφών της Θράκης, γενέτειρα του Διονύσου και περιοχή φημισμένη στην αρχαιότητα για το καλής ποιότητας κρασί της. Με το θύρσο που κρατά στο δεξί του χέρι, δείχνει προς το μέρος της Αριάδνης. Στα δεξιά του Μάρωνα στέκεται ο νεαρός Διόνυσος. Τον ακολουθεί o φτερωτός Έρωτας που δείχνει επίσης προς το μέρος της κοιμωμένης Αριάδνης. Στην άνω δεξιά γωνία, ένας Σάτυρος εμφανίζεται πίσω από τον λόφο. Οι τέσσερις μορφές των γωνιακών πλαισίων, Βάκχη, Θίασος, Λυδή και Πάν, συνθέτουν το Διονυσιακό θίασο. Η επιγραφή «Παμφίλου Ἀγροῖκος ἠργάσατο» μαρτυρεί το όνομα του καλλιτέχνη.