ὣς εἰπὼν πολέμιζεν. ἐς ἠερίας δὲ κελεύθους
ὄμμα παλιννόστοιο βαλὼν ἀντώπιον ἄρκτου
γαμβρὸν ἑὸν λιτάνενε καὶ ἴαχε μῦθον Ἐρεχθεύς·
"Γαμβρὸς ἐμὸς Βορέης, θωρήσσεο, καὶ σέο νύμφης
μαρναμένῳ γενετῆρι βοηθόον ἄσθμα τιταίνων             
ἕδνα τεοῦ θαλάμοιο θαλασσαίην πόρε νίκην·
ὁλκάσι μὲν Βρομίοιο φέρων νηοσσόον αὔρην
δὸς χάριν ἀμφοτέροισιν, Ἐρεχθέι καὶ Διονύσῳ·
νηυσὶ δὲ Δηριάδαο μεμηνότα πόντον ἱμάσσων
ἄσθματι κυματόεντι τεὰς θώρηξον ἀέλλας,                    
- ἐσσὶ γὰρ ὑσμίνης ἐμπείραμος, ὅττι καὶ αὐτὸς
Θρῄκην ναιετάεις, ἐμπείραμος, οἷά περ Ἄρης-
ἀντιβίων δὲ φάλαγγι δυσήνεμον ἄσθμα κομίζων
ἔγχεϊ παχνήεντι κορύσσεο Δηριαδῆι·
στήσας δ’ ἀντιβίοισι θυελλήεσσαν ἐνυὼ                          
δυσμενέας τόξευε χαλαζήεντι βελέμνῳ,
καὶ Διὶ πιστὰ φέρων καὶ Παλλάδι καἰ Διονύσῳ.
μνώεο Κεκροπίης εὐπαρθένου, ᾗχι γυναῖκες
κερκίδι ποικίλλουσι τεῶν ὑμέναιον Ἐρώτων·
Ἰλισσὸν δὲ γέραιρε γαμοστόλον, ὁππόθι κούρην             
Ἀτθίδα σὴν παράκοιτιν ἀνήρπασαν ἅρπαγες αὖραι
ἑζομένην ἀτίνακτον ἀκινήτῳ σέθεν ὤμῳ.
οἶδα μέν, ὡς συνάεθλος ἐλεύσεται ἄλλος ἀήτης
γείτων ἀντιβίοισιν Ἑώιος· ἀλλ᾽ ἐνὶ χάρμῃ
οὐ τρομέω θρασὺν Εὖρον, ὅτι πτερόεντες ἀῆται              
πάντες, ὅσοι πνείουσιν, ὀπάονές εἰσι Βορῆος·
καὶ πρόμος Αἰθιόπων Νοτίης ἐπὶ πέζαν ἀρούρης
μηκέτι νοστήσειε Κορύμβασος, ἀλλὰ δαμείη
θερμὸν ἔχων συνάεθλον ἑὸν Νότον Αἰθιοπῆα,
ψυχρὸν ὑπὲρ πόντοιο πιὼν θανατηφόρον ὕδωρ·           
οὐκ ἀλέγω Ζεφύροιο, κορυσσομένιο Βορῆος.

Αφού είπε αυτά, πολεμούσε. Ο Ερεχθέας, αφού έριξε το βλέμμα του, που πάντα επιστρέφει, στους ενάεριους δρόμους της Άρκτου, παρακαλούσε τον γαμπρό του με αυτά τα λόγια: «Γαμπρέ μου, Βορέα, οπλίσου και έλα ως βοηθός στον πατέρα της γυναίκας σου, που αγωνίζεται, δυναμώνοντας την ορμητική πνοή σου. Φέρε νίκη στη θάλασσα ως γαμήλια προσφορά για τη νύφη σου. Στείλε στα εμπορικά πλοία του Βρομίου μια πνοή προστατευτική για τα πλοία, και κάνε ένα θείο δώρο και στους δύο, τον Ερεχθέα και τον Διόνυσο. Για τα πλοία του Δεριάδη, αφού μαστιγώσεις τη μανιασμένη θάλασσα με την ανάσα σου, που φέρνει κύματα, όπλισε ανεμοστρόβιλο. Γιατί εσύ είσαι έμπειρος στις μάχες, επειδή ο ίδιος στη Θράκη κατοικείς, έμπειρος, όπως ακριβώς ο Άρης. Στείλε μια θυελλώδη πνοή στον στρατό των αντιπάλων και εφοδιάσου με το παγερό σου δόρυ για τον Δεριάδη. Αφού στήσεις για τους αντιπάλους την θυελλώδη Ενυώ, ρίξε με το τόξο εχθρικά βέλη που μοιάζουν με χαλάζι, αποδεικνύοντας την υπακοή σου στον Δία, την Αθηνά και τον Διόνυσο. Να θυμάσαι την γη του Κέκροπα, γνωστή για τα κορίτσια της, εκεί που υφαίνουν οι γυναίκες με το χτένι το γαμήλιο τραγούδι του έρωτά σου. Δώσε τιμές στον Ιλισσό, που σου προετοίμασε γάμο, εκεί που οι αρπακτικές αύρες σήκωσαν με τη βία την Αθηναία κόρη, από καιρό σύντροφό σου, ενώ αυτή καθόταν ακίνητη στον άσειστο ώμο σου. Γνωρίζω καλά, βέβαια, ότι σύμμαχος για τους αντιπάλους θα έρθει ένας άλλος άνεμος, ο γειτονικός ανατολικός άνεμος. Αλλά μέσα στη σφοδρή μάχη, δεν τρομάζω με τον θαρραλέο Εύρο, επειδή όλοι οι φτερωτοί άνεμοι, όσοι πνέουν, είναι ακόλουθοι του Βορέα. Και μακάρι ο Κορύμβασος, ο πρόμαχος των Αιθιόπων, να μην επιστρέψει στην Αιθιοπία, την εύφορη γη του Νότου, αλλά να νικηθεί πίνοντας το ψυχρό θανατηφόρο νερό πέρα από τη θάλασσα, μολονότι έχει συναθλητή τον δικό του θερμό Νότο. Και δεν με νοιάζει ο Ζέφυρος, όταν ο Βορέας είναι οπλισμένος.

After this prayer, he began the fight; Erechtheus also cast up his eye to the heavenly path of the ever-returning Bear, and prayed to his goodson in these words: Goodson Boreas, put on your armour, and send a helping blast to your bride's father in battle! Give victory by sea as the price of your bride! Bring a ship-stirring wind for Bromios's fleet and grant a boon to Erechtheus and Dionysos alike. For the ships of Deriades, flog the maddened deep into waves with your blast and arm your tempests — for you are well practised in fighting, as one whose habitation is Thrace, well-practised as Ares himself — then drive a stormy wind upon the host of our enemies, arm yourself against Deriades with your icy spear. Raise a hurricane of war against our enemies, shoot the foe with your frozen shafts, and keep faith with Zeus and Pallas and Dionysos. Remember Cecropia with its lovely girls, where the women weave with their shuttle the love-story of your wedding. Honour Ilissos who led the bridal train, when the robber breezes made robbery of your Attic bride, sitting unshaken upon your unmoving shoulder.
I know that another wind will come to help our adversaries, the East Wind their neighbour: but I fear not bold Euros in battle, because all the winged breezes that blow are servants of Boreas. Let Corymbasos the chief of the Ethiopians never return to the arable land of the south; let him be brought low, although he is helped by his own hot Ethiopian South, let him drink the cold water of death beyond the sea. I care nothing for Zephyros, when Boreas is under arms.”