Στα αριστερά της παράστασης απεικονίζεται ο Θράκας βασιλιάς Λυκούργος. Φορά τη θρακική ενδυμασία: κοντό χιτωνίσκο, ζείρα (μάλλινος μανδύας), ενδρομίδες (ψηλά δερμάτινα κλειστά υποδήματα), και στεφάνι από κισσόφυλλα. Κυριευμένος από θεϊκή μανία, ετοιμάζεται να επιτεθεί στο γιο του Δρύαντα που είναι καθισμένος στο βωμό και ικετεύει για τη ζωή του. Στο βωμό διακρίνονται ίχνη από αίμα. Ανάμεσα στους δύο άντρες η σύζυγος του Λυκούργου και μητέρα του Δρύαντα, εικονίζεται γονατιστή να τραβά τα μαλλιά της ως ένδειξη απόγνωσης. Τη σκηνή παρακολουθεί ο θεός Διόνυσος μαζί με μια Μαινάδα και ένα Σάτυρο που παίζει αυλό. Ο Διόνυσος κρατά ένα κλήμα, με το δεξί του χέρι που απλώνει προς το μέρος του Λυκούργου. Η κίνηση αυτή υποδεικνύει ότι ο Λύκουργος δρα υπό την επήρεια της θεϊκής μανίας σκοτώνοντας τον γιο του επειδή νόμισε ότι ήταν αμπέλι.