Και πράγματι, εμείς οι αδελφές, οι Μούσες, τιμούμε την πόλη σου, Αθηνά, πάρα πολύ και βρισκόμαστε εκεί. Ο Ορφέας, ο ανηψιός αυτού εδώ του νεκρού, που εσύ έχεις σκοτώσει, έριξε φως στα σκοτεινά μυστικά με τις πομπές με δάδες. Τον Μουσαίο, επίσης, τον ιερό σου πολίτη και τον πιο ικανό στη γνώση από τους άνδρες σου, τον εκπαιδεύσαμε μαζί, ο Απόλλωνας κι εμείς, οι αδελφές. Και να η αμοιβή μου γι΄αυτά,  να κρατώ τώρα το παιδί μου στην αγκαλιά και να θρηνώ γι’ αυτό. 

And yet we sister Muses do special honour to thy city, thy land we chiefly haunt; yea, and Orpheus, own cousin of the dead whom thou hast slain, did for thee unfold those dark mysteries with their torch processions. Musaeus, too, thy holy citizen, of all men most advanced in lore, him did Phoebus with us sisters train. And here is my reward for this; dead in my arms I hold my child and mourn for him.