NEC PROCUL HINC RHESI: Rhesus rex Thraciae fuit, ut quidam tradunt Martis, ut alii Hebri vel Strymonis et Euterpes Musae filius: qui cum ad Troiae venisset auxilia clausisque iam portis tentoria locavisset in litore, Dolone prodente Troiano, qui missus fuerat speculator, a Diomede et Ulixe est interfectus, qui et ipsi speculatum venerant; abductique sunt equi, quibus pendebant fata Troiana, ut, si pabulo Troiano usi essent vel de Xantho Troiae fluvio bibissent, Troia perire non posset.

NEC PROCUL HINC RHESI: Ο Ρήσος ήταν βασιλιάς της Θράκης, γιος του Άρη, ή όπως υποστηρίζουν άλλοι του Έβρου ή του Στρυμόνα, και της Μούσας Ευτέρπης. Όταν ο Ρήσος πήγε να βοηθήσει τους Τρώες, επειδή οι πύλες της πόλης ήταν ήδη κλειστές, στρατοπέδευσε στην ακτή. Ο Δόλωνας, που είχε σταλεί ως κατάσκοπος, σκοτώθηκε από τον Διομήδη και τον Οδυσσέα, οι οποίοι επίσης είχαν έρθει για να κατασκοπεύσουν. Αυτοί άρπαξαν τα άλογα του Ρήσου, από τα οποία κρινόταν η μοίρα της Τροίας, διότι αν είχαν προλάβει να βοσκήσουν στις πεδιάδες της Τροίας ή να πιουν νερό από τον ποταμό Ξάνθο, η Τροία δεν θα μπορούσε να χαθεί.

NEC PROCUL HINC RHESI: Rhesus was the king of Thrace, son of Mars (or according to some of Hebrus or of Strymon) and the Muse Euterpe.  When he came to the aid of the Trojans he made camp on the shore, for the city gates had already been closed. Dolon, who had been sent out as a scout, was killed by Diomedes and Odysseus, who had also been sent to spy for the Greeks; they stole the famous horses of Rhesus, upon which the fate of Troy depended, for it was said that the city would not fall to the Greeks while the horses of Rhesus fed upon its plains and drank from the river Xanthus.