HUNC POLYDORUM: licet de Polydoro superius sit relatum, tamen propter varietatem rei necesse est repeti. Priamus cum videret longa obsidione res suas in ultimo constitutas, filium parvulum Polydorum Polymestori, regi Thraciae, genero suo per Ilionam filiam, cum magno auri pondere nutriendum commendavit: qui victa Troia, auri cupiditate inpulsus, Polydorum obrutum telis occidit.

HUNC POLYDORUM: Αν και σχετικά με τον Πολύδωρο μίλησα παραπάνω, πρέπει να επανέλθω, καθώς υπάρχουν πολλές εκδοχές της ιστορίας του. Ο Πρίαμος, όταν είδε, λόγω της μακράς πολιορκίας, την πόλη να περιέρχεται σε δύσκολη κατάσταση, εμπιστεύτηκε τον μικρό του γιο, τον Πολύδωρο, στον Πολυμήστορα, τον βασιλιά της Θράκης, τον γαμπρό του από την κόρη του Ιλιόνη, μαζί με μεγάλη ποσότητα χρυσού, για να τον αναθρέψει. Μετά την άλωση της Τροίας, ο Πολυμήστορας, φιλάργυρος καθώς ήταν, σκότωσε τον Πολύδωρο, τραυματίζοντάς τον με βέλη.

HUNC POLYDORUM: Although I have already spoken of Polydorus, it is necessary to return to the subject because there are so many variations of the story. When Priam saw that matters were desperate, owing to the long siege, he entrusted his young son Polydorus, together with a large quantity of gold, to Polymestor, husband of his daughter Ilione, to be raised in his household. But he, driven by greed for gold, felled Polydorus with arrows once Troy had fallen, and killed him.