Ο Άρης συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δώδεκα μεγάλους ολύμπιους θεούς. Ήταν γιος του Δία και της Ήρας ή σύμφωνα με ορισμένες μυθικές παραλλαγές, γιος μόνο της Ήρας, η οποία τον απέκτησε «άνευ συνουσίας ανδρός» μόνο από την οσμή του άνθους που της είχε προσφέρει η θεά Ανθούσα. Παράλληλα, ο Άρης σε άλλες μυθικές αναφορές παρουσιάζεται ως γιος του Δία και της Ενυούς, από το όνομα της οποίας προήλθε και η ονομασία «Άρης Ενυάλιος». Ωστόσο, ορισμένοι, υποστηρίζουν ότι ο Ενυάλιος ήταν κάποιος άλλος πολεμικός ήρωας της Θράκης που δολοφονήθηκε από τον Άρη, καθώς ο πρώτος τον θεώρησε κατώτερό του στη μάχη και αρνήθηκε να τον φιλοξενήσει. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άρης γεννήθηκε και ανατράφηκε στη Θράκη από μια νύμφη, τη Θηρώ, χάρη στην οποία ονομάστηκε από τους Λάκωνες «Άρης Θηρίτας». Παράλληλα, άλλες παραδόσεις αναφέρουν ότι ο Άρης ανατράφηκε από τον Πρίαπο, ο οποίος και του δίδαξε την ορχηστρική και πολεμική τέχνη. Αδερφές του Άρη ήταν η Ήβη και η Ειλείθυια και συμπολεμιστές του ο Κύδοιμος και οι Κήρες. Ο θρακικός λαός γνωστός για τη βαρβαρότητα και τον πολεμικό του χαρακτήρα, τιμούσε τον θεό Άρη και τους απογόνους του, Τηρέα, Λυκούργο και Διομήδη. Από την ομηρική ήδη εποχή, ο Άρης ήταν γνωστός για την πολεμική του ικανότητα, ως εφευρέτης της πανοπλίας και της στρατιωτικής παράταξης στις μάχες, στις οποίες και ριχνόταν με τυφλή μανία χωρίς να σέβεται τους νόμους των ανθρώπων και των θεών. Ωστόσο, ο Άρης δεν ήταν πάντα αήττητος. Όταν η Αθηνά συγκρούστηκε μαζί του, τον νίκησε και το ίδιο συνέβη στη μάχη του με τον Ηρακλή και στην αιχμαλωσία του από τους γίγαντες Αλωάδες. Επιπλέον, η παράδοση αποδίδει στον Άρη αρκετές ερωτικές περιπέτειες, όπως για παράδειγμα την κρυφή ένωσή του με την Αφροδίτη από την οποία προήλθαν ο Δείμος και ο Φόβος και, κατά άλλες μυθικές παραλλαγές, ο Έρωτας, ο Αντέρωτας και η Αρμονία. Στην αρχαία ελληνική τέχνη, ο θεός απεικονιζόταν με θώρακα και περικεφαλαία, οπλισμένος με ακόντιο και ξίφος. Είχε υπερφυσικό ανάστημα και έβγαζε κραυγές που προκαλούσαν τρόμο. Αν και συνήθως μαχόταν πεζός, συχνά εμφανιζόταν και πάνω σε άρμα, το οποίο έσερναν τα δύο άλογά του, Δείμος και Φόβος. Η λατρεία του Άρη από τη Θράκη διαδόθηκε και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Κέντρα λατρείας εντοπίζονται στη Βοιωτία, στη Θήβα, στη Λακωνία και αλλού. Τέλος, από τον Άρη πήρε την ονομασία του ο Άρειος Πάγος, το αθηναϊκό δικαστήριο που ήταν αρμόδιο για την εκδίκαση των φόνων.
