Το ανάγλυφο αυτό είναι σκαλισμένο στο φυσικό βράχο σε ένα από τα αρχαία λατομεία της Πάρου (εκεί γινόταν η εξόρυξη του περίφημου παριανού μαρμάρου) και αποτελεί την αρχαιότερη μαρτυρία απεικόνισης της Βενδίδας εκτός Θράκης. Περίπου στο κέντρο της κάτω ζώνης απεικονίζεται η θρακική θεά να φορά κοντό χιτωνίσκο, νεβρίδα (δέρμα από ελάφι) και αλωπεκή (σκούφο από γούνα αλεπούς). Κρατά δόρυ και δορά (δέρμα) ζώου στο αριστερό της χέρι. Είναι στραμμένη στα αριστερά, προς το μέρος μιας γυναίκας που κάθεται σε θρόνο Πρόκειται μάλλον για τη Δήμητρα. Δίπλα της κάθεται η Περσεφόνη και πιο πίσω η Άρτεμη (ή Εκάτη) εναποθέτει δύο δάδες στο βωμό. Αριστερά από τη Βενδίδα βρίσκονται τέσσερις θεότητες που δεν μπορούν να ταυτιστούν με ασφάλεια και πιθανότατα να σχετίζονται με τις Νύμφες στα δεξιά (οι δύο από τις τρεις δε σώζονται σήμερα).

Στο κέντρο της ανώτερης ζώνης απεικονίζεται το υπερφυσικό κεφάλι του θεοποιημένου ποταμού Αχελώου. Αριστερά αναγνωρίζονται το κεφάλι της Γαίας, ένας Σιληνός να κάθεται γυμνός στη γη και δύο Νύμφες που συνοδεύονται, πιθανότατα, από τον Ερμή. Δεξιά ο Πάνας κάθεται στο βράχο παίζοντας τον αυλό και δίπλα του προβάλλουν τρεις Κουρήτες ή Κορύβαντες έχοντας τα κεφάλια τους καλυμμένα με στρογγυλές ασπίδες. Κάτω δεξιά, σε εμφανώς μικρότερες διαστάσεις απεικονίζονται έντεκα λατρευτές με προσφορές προς τις Νύμφες. Πέντε ή έξι είναι παιδιά.

Κάτω από τις μορφές υπάρχει η επιγραφή «Ἀδάμας Ὀδρύσης Νύμφαις», δηλαδή ο Αδάμας από το θρακικό φύλο των Οδρυσών, που πιθανότατα εργαζόταν ως σκλάβος στα λατομεία, πρόσφερε το ανάγλυφο ως δώρο στις Νύμφες.