Στη μία όψη του σκύφου απεικονίζεται στα δεξιά η Βενδίδα, συνοδευόμενη από ένα ελαφάκι, μαζί με τη Θέμιδα (ανήκε στους Τιτάνες και αποτελούσε ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της φυσικής και της ηθικής τάξης, και της εθιμοτυπίας). Η θεά φορά κοντό χιτωνίσκο και νεβρίδα (δέρμα από ελάφι) ζωσμένα στη μέση, αλωπεκή (σκούφο από γούνα αλεπούς) και ενδρομίδες (κλειστά υποδήματα). Στο αριστερό της χέρι κρατά δύο λόγχες, για αυτό και αποκαλείται «Δίλογχος». Η Θέμιδα πηγαίνει προς το μέρος της κρατώντας έναν πυρσό στο δεξί της χέρι και ένα κανούν (ψάθινο καλάθι) με προσφορές στο αριστερό. Πολλοί μελετητές ερμηνεύουν τη σκηνή ως υποδοχή της λατρείας της θρακικής θεάς Βενδίδας στην Αθήνα και τη συσχετίζουν με γιορτές προς τιμήν της.

Στην άλλη όψη απεικονίζεται η Άρτεμη στα δεξιά μαζί με τον μυθικό ήρωα Κέφαλο. Φορά κοντό χιτωνίσκο και ενδρομίδες και κρατά στο δεξί της χέρι δύο δόρατα. Διαφοροποιείται από τη θρακική θεά, καθώς δεν φορά αλωπεκή και νεβρίδα. Στα αριστερά κάθεται ο Κέφαλος. Κρατά δύο δόρατα στο αριστερό του χέρι και στο άλλο μια οινοχόη, με την οποία κάνει σπονδή στην ερμαϊκή στήλη που βρίσκεται μπροστά του. Ίσως με την επιλογή της απεικόνισης του μυθικού ήρωα Κεφάλου να γίνεται ένας έμμεσος υπαινιγμός στον Αθηναίο Κέφαλο, στο σπίτι του οποίου φιλοξενήθηκε ο Σωκράτης μετά την πρώτη εορτή των Βενδιδείων που έλαβαν χώρα στον Πειραιά (Πλάτωνας, Πολιτεία 327-328).