Στα ερείπια της Μονής Ληνού στο Παπίκιον όρος 

Βόρεια του οικισμού Ληνός βρίσκονται τα ερείπια ενός σημαντικού για την εποχή που κτίστηκε μοναστηριακού συγκροτήματος όπως μαρτυρούν τα ευρήματα ανασκαφών. Αποτελείται από το καθολικό της μονής, την τράπεζα, τον χώρο κοινής εστίασης των μοναχών και διάφορα άλλα προσκτίσματα. Το καθολικό συνδύαζε δύο αρχιτεκτονικούς τύπους, της τρουλαίας βασιλικής και του σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού. Σε διάφορα μέρη του ναού υπήρχαν τοιχογραφίες οι οποίες αν και σώζονται αποσπασματικά είναι λαμπρά δείγματα βυζαντινής ζωγραφικής με εμφανή επιρροή από την τέχνη της Βασιλεύουσας. Ο ναός κτίστηκε τον 11ο αιώνα και ήταν σε χρήση έως τα μέσα του 14ου αιώνα.

Τάφοι ανακαλύφθηκαν τόσο στο εσωτερικό του ναού, κάτω από το δάπεδο όσο και έξω από τον ναό. Εκεί βρέθηκαν κτιστοί τάφοι με αξιοσημείωτο αυτόν που αποδίδεται στην πριγκίπισσα από την Γεωργία, Μαρία καθώς εκεί βρέθηκε δακτυλίδι με την επιγραφή ΜΑΡΗΑC ΒΟΤΩΝΙΑΤΗΝΑ. Πρόκειται για την πρώην σύζυγο του αυτοκράτορα Μιχαήλ Ζ' Δούκα (1071-1078) και του Νικηφόρου Γ΄ Βοτανειάτη (1078-1081). Η Μαρία Μπαγκρατιόνι (γνωστή και ως Αλανή) ήταν μητέρα του νόμιμου διάδοχου Κωνσταντίνου Δούκα από τον πρώτο της γάμο. 

Το Παπίκιον όρος ήταν σημαντικό μοναστικό κέντρο κατά τη βυζαντινή περίοδο. Από τα τέλη του 11ου αιώνα υπάρχουν γραπτές πηγές κυρίως ιστορικών του Βυζαντίου που επιβεβαιώνονται από τις έρευνες των αρχαιολόγων για την ύπαρξη ναών και μονών στην περιοχή. Μετά τον 12ο αιώνα το μοναστικό κέντρο παράκμασε και σταδιακά εγκαταλείφθηκε. Από τη διακόσμηση των μοναστηριακών συγκροτημάτων είναι βέβαιο ότι υπήρχε καλλιτεχνική επίδραση από τα κοντινά σημαντικά κέντρα της βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και από την πρωτεύουσα. Στην πλειονότητά τους τα κτήρια των συγκροτημάτων σώζονται αποσπασματικά σε ερειπιώδη κατάσταση. 

Η πρόσβαση γίνεται από τα χωριά Ληνός και Πολύανθος μέσω δασικών δρόμων. 

Υπουργείο Πολιτισμού

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός