Στα ερείπια της Μονής Σώστη στο Παπίκιον όρος 

Βόρεια από τον οικισμό του Σώστη βρίσκονται τα ερείπια μεγάλου μοναστηριακού συγκροτήματος που χρονολογείται στον 11ο-14ο αι. Το καθολικό ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής όπου τα κλίτη ορίζονται με διπλές κιονοστοιχίες. Το δάπεδο του κυρίως ναού ήταν μαρμάρινο ενώ του νάρθηκα από πλίνθους. Τα μαρμάρινα μέλη που βρέθηκαν στον ναό ανήκαν στο τέμπλο.  Στην αίθουσα που βρισκόταν δίπλα στον ναό βρέθηκαν σκεύη και αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως κούπες, πιάτα (πινάκια), μαχαίρια που αναμφίβολα μαρτυρούν ότι πρόκειται για την τραπεζαρία της μονής. Άλλα προσκτίσματα που έχουν ανασκαφεί είναι τα κελιά των μοναχών και η δεξαμενή νερού.  

Το Παπίκιον όρος ήταν σημαντικό μοναστικό κέντρο κατά τη βυζαντινή περίοδο. Από τα τέλη του 11ου αιώνα υπάρχουν γραπτές πηγές κυρίως ιστορικών του Βυζαντίου που επιβεβαιώνονται από τις έρευνες των αρχαιολόγων για την ύπαρξη ναών και μονών στην περιοχή. Δυστυχώς μετά τον 12ο αιώνα το μοναστικό κέντρο παράκμασε και σταδιακά εγκαταλείφθηκε. Από τη διακόσμηση των μοναστηριακών συγκροτημάτων είναι βέβαιο ότι υπήρχε καλλιτεχνική επίδραση από τα κοντινά σημαντικά κέντρα της βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και από την πρωτεύουσα. Στην πλειονότητά τους τα κτήρια των συγκροτημάτων σώζονται αποσπασματικά σε ερειπιώδη κατάσταση.   

Η πρόσβαση γίνεται από τα χωριά Σώστης και Πολύανθο μέσω δασικών  δρόμων.

Υπουργείο Πολιτισμού

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός