Πρόκειται για τον στρογγυλό πύργο της νοτιοανατολικής γωνίας του κάστρου Διδυμότειχου, ο οποίος είναι γνωστός με το όνομα αυτό λόγω του θρύλου της αυτοκτονίας της κόρης του αυτοκράτορα. Πιθανώς αποτελεί παλαιοχριστιανική κατασκευή, η οποία γνώρισε εκτεταμένη επισκευή κατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα. Φέρει στην επιφάνεια του εντοιχισμένη πλάκα με χαρακτό μονόγραμμα με τους χαρακτήρες T-P-X-S.
Σύμφωνα με τον θρύλο και τις παραδόσεις, κατά την πολιορκία του Διδυμοτείχου από τους Οθωμανούς, ο βασιλιάς βγήκε από την πόλη για κυνήγι. Οι πολιορκητές το έμαθαν και το εκμεταλλεύτηκαν για να καταλάβουν το απόρθητο κάστρο. Έντυσαν έναν ελληνομαθή νεαρό μοναχό, αυτός στάθηκε μπροστά στην δυτική πύλη και ζήτησε από τη βασιλοπούλα να του ανοίξει τις πύλες για να προσευχηθεί μέσα στο κάστρο. Οι πολιορκητές, κρυμμένοι όπως ήταν στο δάσος, εκμεταλλεύτηκαν την ανταπόκριση της βασιλοπούλας και όρμησαν στις ανοιχτές θύρες. Η βασιλοπούλα καταλαβαίνοντας το μεγάλο της λάθος, ανέβηκε στον ψηλότερο πύργο του κάστρου και αυτοκτόνησε πηδώντας από εκεί.