PHYLLIDIS IGNES: Phyllis, Sithonis filia, regina Thracum fuit. Haec Demophoontem, Thesei filium, regem Atheniensium, redeuntem de Troiano proelio, dilexit et in coniugium suum rogavit. Ille ait, ante se ordinaturum rem suam et sic ad eius nuptias reversurum. Profectus itaque cum tardaret, Phyllis et amoris impatientia et doloris impulsu, quod se spretam esse credebat, laqueo vitam finivit et conversa est in arborem amygdalum sine foliis. Postea reversus Demophoon, cognita re, eius amplexus est truncum, qui velut sponsi sentiret adventum, folia emisit: unde etiam φύλλα sunt dicta a Phyllide, quae antea πέταλα dicebantur. Sic Ovidius in metamorphoseon libris.

PHYLLIDIS IGNES: Η Φυλλίδα, η κόρη του Σίθωνα, ήταν βασίλισσα των Θρακών. Αγάπησε και ζήτησε σε γάμο τον Δημοφώντα, τον γιο του Θησέα και βασιλιά των Αθηναίων, όταν εκείνος επέστρεφε από τον Τρωικό πόλεμο. Εκείνος είπε ότι, αφού πρώτα θα διευθετούσε κάποιες υποχρεώσεις του, μετά θα επέστρεφε για τον γάμο. Και αμέσως μόλις εκείνος άρχισε να καθυστερεί, η Φυλλίδα, ανυπόμονη από έρωτα και παρασυρμένη από πόνο, επειδή πίστευε ότι ο Δημοφώντας την περιφρόνησε, έδωσε τέλος στη ζωή της με μια θηλιά και μεταμορφώθηκε σε αμυγδαλιά χωρίς φύλλα. Αργότερα, όταν επέστρεψε ο Δημοφώντας και έμαθε τι συνέβη, αγκάλιασε τον κορμό της, ο οποίος, σαν να αισθάνθηκε την άφιξη του αρραβωνιαστικού της, έβγαλε φύλλα. Γι’ αυτό, επίσης, τα φύλλα ονομάστηκαν έτσι, από τη Φυλλίδα, ενώ πριν τα έλεγαν πέταλα. Αυτά παραδίδει ο Οβίδιος στα βιβλία των Μεταμορφώσεων.

PHYLLIDIS IGNES: Phyllis, daughter of Sithon, was a princess of Thrace. She fell in love with Demophon, son of Theseus, king of the Athenians, upon his return from the Trojan War, and wished to marry him. He said that he must first settle some affairs and would then return for the wedding. And so when he began to be late, Phyllis, eager with love and anxious with grief, thinking that she was rejected hanged herself and was changed into a leafless almond tree. Later, when Demophon arrived and learned what had happened, he embraced the tree, which seemingly sensing his presence promptly put forth leaves. From that moment the Greek word for leaves, which had previously been petala, became phylla. This is what Ovid says in his Metamorphoses.