Ἐπεί δέ ταῦτα πρός τήν αὑτοῦ διῳκήσατο πόλιν, ἐχρῆν λοιπόν τούς ἐπιόντας ἀπωθεῖσθαι βαρβάρους, [καί] μάλιστα τόν Αἷμον, ὅς τῆς Θρᾴκης τύραννος ἦν, καί πρός αὐτήν ἧκεν τήν τοῦ Βύζαντος πόλιν, αὐτόν τε τόν ἥρωα προκαλούμενος εἰς μάχην, καί διαπορθεῖν ἅπαντα προθυμούμενος. [Ὁ δέ] οὐχ ὑπομείνας τήν ἔφοδον τοῦ βαρβάρου, μόνος πρός μόνον διαγωνίζεται, καί καταβάλλει τόν Αἷμον ἐπί τόν ἐπώνυμον αὐτοῦ λόφον.

Αφού τακτοποίησε διοικητικά τη δική του πόλη, ακολούθως έπρεπε να απωθήσει τους επιτιθέμενους βαρβάρους, και ιδιαίτερα τον Αίμο, ο οποίος ήταν τύραννος της Θράκης και βάδισε εναντίον της πόλης του Βύζαντα, προκαλώντας τον ίδιο τον ήρωα σε μάχη με την πρόθεση να κατακτήσει τα πάντα. Αυτός, καθώς δεν μπορούσε να υπομείνει την επίθεση του βαρβάρου, μονομαχεί με τον Αίμο και τον νικά στον ομώνυμο λόφο.

After looking to the administration of his own city, he had to repel the attacking barbarians, and in particular, Haemus, a tyrant of Thrace, who marched against the city of Byzantium, challenging the hero himself in battle with the intention of conquering everything. Unable to withstand the barbarian attack, he duels with Haemus and defeats him on the hill of the same name.