Στον ώμο της υδρίας απεικονίζεται η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη. Ο Άδης έχει ήδη αρπάξει την Περσεφόνη και την οδηγεί στον Κάτω κόσμο με το άρμα του που το σέρνουν τέσσερα λευκά άλογα (τέθριππο). Η Περσεφόνη φορά πλούσια ενδύματα, κοσμήματα και διάδημα στο κεφάλι, τα οποία μαζί με την κίνηση του αριστερού της χεριού που ανασηκώνει το ένδυμα προμηνύουν το γάμο της με τον Άδη. Πάνω τους πετά ο φτερωτός Έρωτας κρατώντας ένα θυμιατήρι και ένα πινάκιο. Προπορεύεται ο Ερμής Νυμφαγωγός (που οδηγεί τη νύφη) με τα διακριτικά του (χλαμύδα, πέτασο, φτερωτά σανδάλια και κηρύκειο). Τους οδηγεί στο βασίλειο του Κάτω κόσμου. Πίσω από το άρμα ακολουθεί η θεά Εκάτη (θεά της γονιμότητας, της μαγείας και των σκοτεινών πραγμάτων), η οποία φωτίζει το δρόμο τους με μια δάδα. Δεξιά και αριστερά της σκηνής υπάρχουν δύο γυναίκες που κρατούν από μία υδρία. Ίσως πρόκειται για τις Δαναΐδες, τις κόρες του βασιλιά της Δαναού, οι οποίες στον Κάτω Κόσμο καταδικάστηκαν να μεταφέρουν αιωνίως με υδρίες νερό σε ένα τρύπιο πιθάρι, για να εξιλεωθούν που σκότωσαν τους συζύγους-ξαδέρφια τους τη νύχτα του γάμου. Πιο κάτω, στο σώμα του αγγείου, υπάρχει σκηνή από γυναικωνίτη (χώρος του σπιτιού συνδεδεμένος με τον κόσμο της γυναίκας).