Dixerat, et Thracum Cyllenius arva subibat;
atque illum Arctoae labentem cardine portae               
tempestas aeterna plagae praetentaque caelo
agmina nimborum primique Aquilonis hiatus
in diversa ferunt: crepat aurea grandine multa
palla, nec Arcadii bene protegit umbra galeri.
hic steriles delubra notat Mavortia silvas -                  
horrescitque tuens - , ubi mille furoribus illi
cingitur averso domus immansueta sub Haemo.
ferrea compago laterum, ferro apta feruntur
limina, ferratis incumbunt tecta columnis. 
laeditur adversum Phoebi iubar, ipsaque sedem           
lux timet, et durus contristat sidera fulgor,
digna loco statio: primis salit Impetus amens
e foribus caecumque Nefas Iraeque rubentes
exsanguesque Metus, occultisque ensibus adstant
Insidiae geminumque tenens Discordia ferrum.            
innumeris strepit aula Minis, tristissima virtus
stat medio, laetusque Furor voltuque cruento
Mors armata sedet; bellorum solus in aris
sanguis et incensis qui raptus ab urbibus ignis,
terrarum exuviae circum, et fastigia temple                    
captae insignibant gentes, caelataque ferro
fragmina portarum bellatriccsque carinae,
et vacui currus protritaque curribus ora,
paene etiam gemitus: adeo vis omnis et omne
vulnus, ubique ipsum, sed non usquam ore remisso      
cernere erat: talem divina Mulciber arte
ediderat; nondum radiis monstratus adulter
foeda catenato luerat conubia lecto.

Είπε και ο Κυλλήνιος πλησίαζε τις πεδιάδες της Θράκης. Κατεβαίνοντας από την πύλη του βόρειου πόλου, οδηγείται προς τα εκεί από την αέναη καταιγίδα της περιοχής, τις στρατιές από νεφελώδη σύννεφα που κρέμονται στον ουρανό και τις πρώτες ριπές του Βοριά. Το πυκνό χαλάζι χτυπά στον χρυσό μανδύα του και ούτε το σκιερό αρκαδικό καπέλο του τον προστατεύει καλά. Εδώ παρατηρεί άγονα δάση, τα ιερά καταφύγια του Άρη - και ανατριχιάζει καθώς κοιτάζει - όπου στις μακρινές πλαγιές του Αίμου το άγριο αρχοντικό του περιβάλλεται από χίλιες μανίες. Οι τοίχοι είναι από σίδερο, σιδερένιες πόρτες πατούν το κατώφλι, η οροφή στηρίζεται σε κολώνες από σφυρήλατο σίδηρο. Οι ακτίνες του Φοίβου εξασθενούν όταν το συναντούν, το ίδιο το φως φοβάται την κατοικία του και η θολή λάμψη του αναστατώνει τα αστέρια. Αξιόπιστοι φρουροί στέκονται στο μέρος αυτό: από την εξωτερική πύλη το τρελό Πάθος πηδά, η τυφλή Αμαρτία, η ερυθρόμορφη Οργή και ο ωχρός Φόβος, ο Δόλος παραμονεύει με κρυμμένο το σπαθί  και η Διχόνοια κρατά μια δίκοπη λεπίδα. Αμέτρητες Απειλές αντηχούν στην αυλή, το θλιβερό Θάρρος στέκεται στη μέση, χαρούμενη η Μανία και αρματωμένος ο Θάνατος με το σκληρό του πρόσωπο κάθονται εκεί. Στους βωμούς καίνε φλόγες από φλεγόμενες πόλεις και μόνο αίμα του πολέμου, ολόγυρα τρόπαια από πολλές χώρες και αιχμάλωτα γένη στολίζουν την οροφή του ναού, και θραύσματα από σιδερένιες πύλες και πολεμικά καράβια και άδεια άρματα και πρόσωπα συνθλιμμένα από ρόδες αρμάτων που σχεδόν ακόμη στενάζουν! Πραγματικά κάθε μορφή βίας και κάθε πληγή. Ο ίδιος (ο Άρης) φαίνεται παντού, αλλά πουθενά με μαλακό βλέμμα. Ο Ήφαιστος με θεϊκή επιδεξιότητα τον είχε απεικονίσει με τέτοιο τρόπο: ακόμα ο μοιχός, που προδόθηκε από τις λαμπερές ακτίνες του ήλιου, δεν είχε πληρώσει την επαίσχυντη ένωσή του στο αλυσοδεμένο κρεβάτι.

He had spoken, and the Cyllenian was drawing nigh the fields of Thrace; down-gliding from the gate of the Northern pole he is driven this way and  that by the region's everlasting tempest and the serried storm-clouds ranged athwart the sky and the first blasts of Aquilo: the pouring hail rattles upon his golden robe and ill does the shady hat of Arcady protect him. Here he observes barren forests, the sacred haunts of Mars — and he shudders as he looks — where on the far slopes of Haemus his savage mansion is ringed by a thousand furies. The walls are of iron structure, iron portals bear upon the threshold, the roof is carried by columns wrought of iron. The rays of Phoebus are weakened when they meet it, the very light fears that dwelling, and its murky glare dismays the stars. Fit sentinels hold watch there: from the outer gate wild Passion leaps, and blind Mischief and Angers flushed red and pallid Fear, and Treachery lurks with hidden sword, and Discord holding a two-edged blade. Threatenings innumerable make clamour in the court, sullen Valour stands in the midst, and Rage exultant and armed Death with blood-stained visage are seated there; no blood but that of wars is on the altars, no fire but snatched from burning cities. All around were spoils of every land, and captured peoples adorned the temple's high front, and fragments of iron-wrought gates and ships of war and empty chariots and faces ground by chariot-wheels, ay, almost even their groans! truly every form of violence and wounds. Himself was everywhere to behold, but nowhere with softened looks; in such wise had Mulciber with divine skill portrayed him: not yet had the adulterer, made manifest by the sun's bright beams, atoned his shameful union in the bed's grasping chains.