Ρωμαίος ποιητής του 1ου αι. μ.Χ., ο οποίος γεννήθηκε στη Νάπολη. Ο πατέρας του υπήρξε διάσημος δάσκαλος ελληνικών και λατινικών, με νίκες μάλιστα σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Ο Στάτιος ασχολήθηκε κυρίως με την επική ποίηση. Μπορεί τα επικά ποιήματά του να περιέχουν λογοτεχνικές κοινοτοπίες, ωστόσο αποτελούν καρπό επίπονης προσπάθειας και αναδεικνύουν τη συγγραφική του ικανότητα. Η Thebais αποτελεί ένα εκτενές έπος (12 βιβλία), στο οποίο παρουσιάζεται το μυθολογικό υλικό του θηβαϊκού κύκλου, ειδικότερα ο πόλεμος των Επτά εναντίον της Θήβας. Σώζεται επιπρόσθετα ένα απόσπασμα από το έργο Achilleis, έπος με θέμα τη ζωή του Αχιλλέα. Αξιομνημόνευτη είναι, τέλος, η συλλογή με τον τίτλο Silvae (5 βιβλία). Πρόκειται για ευκαιριακή ποίηση σε ποικιλία μέτρων. Ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία του συμπεριλαμβάνει τον Στάτιο στη χορεία των τεσσάρων κορυφαίων λατίνων ποιητών, μαζί με τους Οβίδιο, Βιργίλιο και Λουκανό.
