Ο χάλκινος ελικωτός κρατήρας, γνωστός ως «Κρατήρας του Δερβενίου», είναι κατασκευασμένος από σφυρήλατα ελάσματα χαλκού, πρόσθετα χυτευτά χάλκινα αγαλμάτια και επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία από άργυρο. Χρησιμοποιήθηκε ως τεφροδόχο σκεύος σε τάφο κάποιου αριστοκράτη κοντά στο σύγχρονο Δερβένι (αρχαία Λητή).

Στο σώμα του αγγείου απεικονίζεται ο ιερός γάμος του Διονύσου με την Αριάδνη. Το ζευγάρι πλαισιώνεται από τους ακολούθους του θεού, τις Μαινάδες και έναν Σάτυρο, που χορεύουν εκστασιασμένοι. Δεξιά από το Διόνυσο απεικονίζονται πιθανώς μυθολογικά πρόσωπα που αμφισβήτησαν τη λατρεία του θεού. Πρόκειται για τη Λευκίππη, κόρη του βασιλιά του Ορχομενού, που κρατά από τον αστράγαλο τον γιο της Ίππασο, και τον Λυκούργο, βασιλιά των Ηδωνών της Θράκης (κάποιοι ερευνητές τον έχουν ταυτίσει με τον Πενθέα ή τον Ιάσονα). Και στις δύο περιπτώσεις ο θεός τους τιμώρησε με θεϊκή μανία, με αποτέλεσμα να καταξεσκίσουν τα παιδιά τους πιστεύοντας στη μεν πρώτη περίπτωση ότι είναι ένα μικρό ελαφάκι, στη δε δεύτερη κλήμα. Οι Μαινάδες αριστερά από την Αριάδνη φαίνεται να σκίζουν ένα μικρό ελαφάκι και ο Λυκούργος ετοιμάζεται να επιτεθεί με το σπαθί που κρατά στο δεξί του χέρι.

Οι μεγάλοι έλικες του κρατήρα διακοσμούνται από τέσσερα ανάγλυφα προσωπεία του Ηρακλή, μιας κερασφόρου ποτάμιας θεότητας (Αχελώος ;), του Άδη (;) και του Διονύσου-Άδη (;). Τα μαλλιά των δύο τελευταίων θυμίζουν φίδια. Το λαιμό του αγγείου διακοσμούν ζώα και κισσόφυλλα. Τα τέσσερα αγαλμάτια που υπάρχουν στον ώμο ταυτίζονται με το νεαρό Διόνυσο, έναν Σάτυρο και δύο Μαινάδες. Στο χείλος του αγγείου διαβάζεται η επιγραφή «Ἀστιούνειος Ἀναξαγοραῖοι ἐς Λαρίσας», δηλαδή κάτοχος του αγγείου είναι ο Αστιούνειος, γιος του Αναξαγόρα, από την Λάρισα.