Καὶ Διομήδην δὲ τὸν Θρᾷκα, ὅτι ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα καὶ καθῆστο ἐπὶ θρόνου πίνων δι᾽ ἡμέρας καὶ τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους ἠδίκει καὶ τοὺς ὑφ᾽ αὑτῷ, πολλὴν ἵππον τρέφων, τῷ ῥοπάλῳ παίων διήραξεν ὥσπερ πίθον παλαιόν.

Και τον θρακιώτη Διομήδη, επειδή φορούσε ρούχα φανταχτερά και καθόταν σε θρόνο ψηλό, πίνοντας μέρες ολόκληρες παραδομένος στην τρυφή, και επειδή φερόταν άσχημα στους φιλοξενούμενους, όπως και στους υπηκόους του, και τάιζε πλήθος αλόγων, ο Ηρακλής τού κατάφερε μια με το ρόπαλό του και τον άνοιξε σαν πιθάρι παλιό.

And because Diomedes, the Thracian, wore such fine raiment and sat upon a throne drinking the livelong day in high revel, and treated strangers unrighteously as well as his own subjects, and kept a large stable, Heracles smote him with his club and smashed him as if he had been an old jar.