Ένας σημαντικός προϊστορικός οικισμός
Στον χαμηλό λόφο κοντά στο ρωμαϊκό μνημείο του Ντικιλί Τας, σώζονται τα ερείπια βυζαντινού πύργου που χρονολογείται στα μέσα του 10ου αιώνα. Καταστράφηκε κατά τους ταραγμένους αιώνες, 13ο ή 14ο, που η βυζαντινή αυτοκρατορία μαστιζόταν από εμφύλιες διαφορές ενώ ακολούθησε η οθωμανική κατάληψη.
Αυτό που είναι σημαντικό όμως είναι η ανακάλυψη ενός από τους αρχαιότερους οικισμούς στην Ελλάδα. Χρονολογείται στη νεολιθική περίοδο (6500-4000 π.Χ.), συνεχίζεται στην εποχή του χαλκού (3000-1050 π.Χ.) και εγκαταλείπεται κατά τη γεωμετρική περίοδο (1050-700 π.Χ.). Οι συστηματικές αρχαιολογικές ανασκαφές στον νεολιθικό οικισμό έριξαν φως σε πολλές πτυχές της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας όπως τις ασχολίες τους, την αισθητική τους, τη διατροφή τους, τα εργαλεία τους και άλλα.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις στον χώρο είναι οι μεγάλες ποσότητες από κατάλοιπα σταφυλιών. Πρόκειται για απανθρακωμένα κουκούτσια από σταφύλια με τη φλούδα να είναι κολλημένη πάνω τους. Φαίνεται ότι τα σταφύλια είχαν πιεστεί για να γίνει έκθλιψη του χυμού τους. Αυτό οδήγησε τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι στον νεολιθικό οικισμό, το 4.300 π.Χ περίπου, πρέπει να έφτιαχναν κρασί. Με τα μέχρι σήμερα γνωστά δεδομένα, η ανακάλυψη αυτή αποτελεί την αρχαιότερη ένδειξη οινοποίησης στον ευρωπαϊκό χώρο.
Εταίροι
