Πήλινο λυχνάρι με τη μορφή πλοίου κατασκευασμένο με μήτρα (καλούπι). Σε κάθε πλευρά υπάρχουν δέκα οπές καύσεως (εκεί τοποθετούσαν το φυτίλι). Στο τριγωνικό άνω τμήμα του λύχνου (στην πρύμνη) υπάρχουν ανάγλυφες οι μορφές του Σάραπη και της Ίσιδας. Ο Σάραπης κρατά ένα πηδάλιο, ενώ ταυτόχρονα στέφεται από την Ίσιδα. Στο κύριο τμήμα του πλοίου υπάρχουν δύο παραστάσεις. Στην πρώτη απεικονίζεται ένας Διόσκουρος να κρατά το άλογό του και δόρυ, και στη δεύτερη ένας από τους Καβείρους. Αποδίδεται ως νάνος με γένια και γκροτέσκα χαρακτηριστικά. Κρατά ένα χωνευτήρι, το οποίο πλησιάζει στην κάμινο. Ανάμεσα στις δύο παραστάσεις υπάρχει μια tabula ansata (ένα ορθογώνιο πλαίσιο με αυτιά) με την επιγραφή ΕΥΠΛΟΙΑ (αυτή που επιτρέπει την καλή πλεύση), χαρακτηριστικό επίθετο που φέρει η Αφροδίτη της Κνίδου. Στο κάτω τμήμα του λυχναριού υπάρχει η επιγραφή ΛΑΒΕΜΕΤΟΝΗΛΙΟΧΕΡΑ/ΠΙΝ, η οποία προτρέπει την αγορά και την αφιέρωση του λύχνου στον Ήλιο-Σάραπη.