Ἀθηναῖοι δ᾽ ὥσπερ περὶ τὰ ἄλλα φιλοξενοῦντες διατελοῦσιν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς θεούς. πολλὰ γὰρ τῶν ξενικῶν ἱερῶν παρεδέξαντο ὥστε καὶ ἐκωμῳδήθησαν: καὶ δὴ καὶ τὰ Θρᾴκια καὶ τὰ Φρύγια. τῶν μὲν γὰρ Βενδιδείων Πλάτων μέμνηται, τῶν δὲ Φρυγίων Δημοσθένης (…).

Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έτσι και στο θέμα των θεών οι Αθηναίοι συνεχίζουν να είναι φιλόξενοι. Γιατί έχουν αποδεχτεί πολλές ξένες θρησκευτικές λατρείες σε σημείο να διακωμωδούνται γι’ αυτό, ανάμεσα σε αυτές, τελετές από τη Θράκη και τη Φρυγία. Από τις πρώτες ο Πλάτωνας αναφέρει τα Βενδίδεια, ενώ (από τις φρυγικές) ο Δημοσθένης (...).

Just as in all other respects the Athenians continue to be hospitable to things foreign, so also in their worship of the gods; for they welcomed so many of the foreign rites that they were ridiculed therefore by comic writers; and among these were the Thracian and Phrygian rites. For instance, the Bendideian rites are mentioned by Plato, and the Phrygian by Demosthenes (…).