Α Cypselis via decem milium fere silvestris angusta confragosa excipiebat, propter cuius difficultatem itineris in duas partes divisus exercitus, et praecedere una iussa, altera magno intervallo cogere agmen, media impedimenta interposuit; plaustra cum pecunia publica erant pretiosaque alia praeda. ita cum per saltum iret, Thraecum decem haud amplius milia ex quattuor populis, Astii et Caeni et Maduateni et Coreli, ad ipsas angustias viam circumsederunt. […] Multi utrimque cadunt. iam nox appetebat, cum proelio excedunt Thraeces, non fuga vulnerum aut mortis, sed quia satis praedae habebant. Romanorum primum agmen extra saltum circa templum Bendidium castra loco aperto posuit.

Από τα Κύψελα τον περίμενε ένας δρόμος περίπου δέκα μιλίων, δασώδης, στενός, κακοτράχαλος. Εξαιτίας αυτής της δυσκολίας χώρισε τον στρατό σε δύο τμήματα, και, αφού διέταξε το ένα να προχωρήσει μπροστά και το άλλο να κρατήσει μεγάλη απόσταση, τοποθέτησε τις αποσκευές ανάμεσά τους. Υπήρχαν άμαξες γεμάτες με δημόσιο χρήμα και άλλες με πολύτιμα λάφυρα. Καθώς βάδιζαν με αυτόν τον τρόπο στο στενό πέρασμα, όχι περισσότεροι από δέκα χιλιάδες Θράκες, από τέσσερις φυλές, τους Αστούς, τους Καινούς, τους Μαδυατηνούς και τους Κορέλους, έκλεισαν τον δρόμο στο πιο στενό σημείο. [...] Πολλοί σκοτώθηκαν και από τις δύο πλευρές. Η νύχτα είχε προχωρήσει, όταν οι Θράκες υποχώρησαν από τη μάχη, όχι για να αποφύγουν τον τραυματισμό ή τον θάνατο, αλλά γιατί είχαν αρκετά λάφυρα. Το πρώτο άγημα του ρωμαϊκού στρατού στρατοπέδευσε μετά από το πέρασμα, σε ανοιχτό έδαφος, γύρω από τον ναό της Βενδίδας.

From Cypsela a road awaited him, for about ten miles wooded, narrow, rough, and by reason of the difficulty of this route he divided the army into two sections, and, having ordered one to go ahead and the other to bring up the rear at a great distance, he placed the baggage between them; there were carts loaded with public money and other valuable booty. As they were marching in this order through the defile, not more than ten thousand Thracians, of four tribes, the Astii and the Caeni and the Maduateni and the Coreli, blocked the road at the narrowest point. [...] Many fell on both sides. Night was now at hand when the Thracians retired from the fight, not to avoid wounds or death, but because they had enough of spoils. The head of the Roman column encamped outside the defile near the temple of Bendis on open ground.