o dirae Ciconum matres Geticique furores
et damnata deis Rhodope! tulit ora revulsa
in pontum, ripis utraque sequentibus, Hebrus.
tum quoque, cum rapidi caput a cervice recisum
portarent fluctus, subito emicuere per undas
ad murmur cete toto exultantia ponto.'

Αλίμονο στις φοβερές μητέρες των Κικόνων και στην οργή των Θρακιωτών και στη Ροδόπη που καταδικάστηκε από τους θεούς! Ο Έβρος έφερε το κομμένο κεφάλι του στη θάλασσα και οι δύο όχθες το ακολούθησαν. Και έπειτα, όταν μεταφέρθηκε από το ορμητικό κύμα κομμένο το κεφάλι από τον λαιμό, ξαφνικά εμφανίστηκε μέσα στα κύματα το θαλάσσιο θηρίο αναπηδώντας στο μουρμούρισμα σε ολόκληρη τη θάλασσα.

Alas for the cruelty of the Ciconian women and the madness of the Thracians! alas for Rhodope pronounced guilty by the gods! When the Hebrus bore his severed head to the sea, both banks followed it; and then, when it was carried along by the rushing waves, suddenly the sea-beasts emerged from the water and bounded high at the low sound of that voice all over the sea.