Τότε με γρήγορα βήματα ο πατέρας μπήκε ανάμεσά τους. Η κοπέλα ήθελε να προσπαθήσει ξανά, αλλά την κράτησε πίσω και έβαλε τέλος στον αγώνα για τη νύφη. Νικητή ανακήρυξε τον Διόνυσο, από φόβο μήπως σκοτώσει το κορίτσι, εξουδετερώνοντάς το με σφικτή λαβή. Έτσι μετά την πολυπόθητη νίκη στον αγώνα, με τη συναίνεση του Δία, ο Έρωτας στεφάνωσε τον αδελφό του με γαμήλιο στεφάνι. Ήταν πράγματι ένας αγώνας σαν αυτόν με τον οποίο ο Ιππομένης κέρδισε κάποτε την δρομέα Αταλάντη, προσφέροντας στα πόδια της χρυσά γαμήλια δώρα. Αλλά όταν ο Διόνυσος τέλειωσε την πάλη για τη νύφη και ενώ έσταζε ακόμα ο ιδρώτας, καθήλωσε στο έδαφος με τον μυτερό θύρσο του τον Σίθωνα, τον δολοφόνο των μνηστήρων. Και καθώς ο Σίθωνας κυλιόταν στο χώμα, έδωσε στην κόρη, γαμήλιο δώρο, τον φονικό θύρσο.

Then with swift feet her father leapt between them. The girl wanted to try again, but he held her back, and put an end to this wedding-contest for a bride by yielding love's victory to Dionysos, for fear he might kill her in that immovable grip. So after the victory in this contest, with the consent of Zeus, Eros crowned his brother with the cluster that heralds a wedding; for he had accomplished a delectable wedding-bout. It was indeed a contest like that when Hippomenes once conquered flying Atalanta, by rolling golden marriage-gifts in front of her feet. But when Bacchos had ended the wrestlingmatch for his bride, still dripping with the sweat of his wedding contest he struck down Sithon with a stab of his sharp thyrsus, Sithon the murderer of wooers; and as the father rolled in the dust he gave his daughter the thyrsus that slew him, as a love-gift.