οὕ σε διδάξω
Σιθόνος ἐχθρὸν ἔρωτα καὶ ἀμβολίην ὑμεναίων,
ὃς φονίῃ παλάμῃ γαμβροκτόνον ἔγχος ἀείρων
γηραλέην σε τέλεσσεν, ἀπειρήτην Ἀφροδίτης,                    
συζυγίην δ᾽ ἐκέδασσεν ἀνυμφεύτων σέο λέκτρων.
μνηστήρων σκοπίαζε σεσηπότα λείψανα νεκρῶν,
οὓς Παφίη κόσμησε καὶ ἔκτανε θοῦρις Ἐρινύς:
ἠνίδε κεῖνα κάρηνα θαλύσια σεῖο μελάθρων,
λύθρον ἔτι στάζοντα κακοξείνων ὑμεναίων.                       
Σιθόνος οὐ μεθέπεις χθόνιον γένος: οὐράνιος δὲ
πείθομαι ὥς σε λόχευσε τεὸς Θρηίκιος Ἄρης,
πείθομαι, ὡς Κυθέρεια τεὴν ὤδινε γενέθλην:
καὶ σὺ τεῶν διδύμων ἀπεμάξαο θεσμὰ τοκήων,
Ἄρεος ἦθος ἔχουσα καὶ ἀγλαΐνη Ἀφροδίτης:                      
πείθομαι, ὥς σε φύτευσεν ἅναξ ἐναγώνιος Ἑρμῆς
ἁβρὰ τελεσσιγάμοιο μολὼν ἐπὶ δέμνια Πειθοῦς,
καί σε παλαισμοσύνην ἐδιδάξατο πομπὸν Ἐρώτων.’
εἶπε παρηγορέων ἀχέων παιήονι μύθῳ,
μυρομένης δ᾽ εὔνησεν ἐπήρατα δάκρυα κούρης.               
καὶ γαμίης δήθυνεν ἐπὶ χρόνον ἐγγύθι νύμφης
τερπόμενος φιλότητι νεοζυγέων ὑμεναίων.
Παλλήνης δὲ μέλαθρα λιπὼν καὶ Θρῇκα Βορῆα
Ῥείης εἰς δόμον ἦλθεν, ὅπῃ Φρυγίῃ παρὰ πέζῃ
δαίμονος εὐώδινος ἕσαν Κυβεληίδες αὐλαί.                       
ἐνθάδε θηρεύουσα παρὰ σφυρὰ Δίνδυμα πέτρης
Ῥυνδακὶς οὐρεσίφοιτος ἀέξετο παρθένος Αὔρη,
εἰσέτι νῆις Ἔρωτος, ὁμόδρομος ἰοχεαίρης […].

Δεν χρειάζεται να σου πω για την μισητή αγάπη του Σιθωνού και τον αργοπορημένο γάμο, ο οποίος πήρε στα χέρια του την φονική λεπίδα, προκειμένου να σκοτώσει τους μνηστήρες σου και να σε αφήσει να γεράσεις χωρίς μια γεύση από την Αφροδίτη, σκορπίζοντας τις ελπίδες σου για γάμο και αφήνοντάς σε μόνη στο κρεβάτι. Κοίτα τα σάπια λείψανα των διεκδικητών σου, τα οποία κόσμησε η Παφία (Αφροδίτη) και σκότωσε η μανιασμένη Ερινύα! Κοίτα αυτά τα κεφάλια που κρέμονται στις πόρτες σαν φρέσκοι καρποί και ακόμη στάζουν το αίμα αυτών των αφιλόξενων γαμήλιων τραγουδιών! Δεν είσαι θνητή κόρη του Σιθωνού. Πιστεύω ότι σε γέννησε ένα θεϊκό πλάσμα, ο δικός σου θρακικός Άρης. Πιστεύω ότι σε γέννησε η Κυθέρεια (Αφροδίτη) και έχεις χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς, τον χαρακτήρα του Άρη και τη λαμπερή ομορφιά της Αφροδίτης. Ή πιστεύω ότι πατέρας σου ήταν ο Εναγώνιος Ερμής, όταν ήρθε στο λεπτεπίλεπτο κρεβάτι της Πειθούς, που φέρνει σε πέρας τον γάμο, και σε δίδαξε την πάλη που οδηγεί στον δρόμο της αγάπης. Είπε, παρηγορώντας την με λόγια θεραπευτικά των πόνων, και κατεύνασε τα χαριτωμένα δάκρυα της κόρης που θρηνούσε. Για λίγο ακόμη, παρέμεινε δίπλα στη νύφη, παίρνοντας χαρά με την αγάπη αυτού του νέου γάμου. Στη συνέχεια, εγκατέλειψε το δωμάτιο της Παλλήνης και του θρακικού Βορέα και πήγε στην οικία της Ρέας, όπου βρίσκεται η θεϊκή αυλή της γόνιμης Κυβέλης στη γη της Φρυγίας. Εκεί, κυνηγώντας στους πρόποδες του βραχώδους Δίνδυμου, μεγάλωνε η ορεσείβια παρθένα, η Ρυνδακίδα Αύρα. Ακόμη άμαθη στον έρωτα, σύντροφος της τοξοβόλου Άρτεμης.

I need not tell you of Sithon's hateful love and your marriage delayed; who he took in hand a murderous blade to kill your wooers, and let you grow old without a taste of Aphrodite, scattered your hopes of a husband and left your bed solitary. Look at the rotting relics of your pretenders' bodies, whom the Paphian adorned and the furious Avenger slew! See those heads hung before your doors like firstfruits of harvest, still dripping with the gore of those inhospitable bridal feasts! You are no mortal daughter of Sithon. I believe a heavenly being begat you, your own Thracian Ares. I believe Cythereia brought you to birth; and you have marks of both parents imprinted, the temper of Ares and the radiance of Aphrodite.  Or I believe your father was Lord Hermes of the ring, when he entered the delicate bed of Peitho who brings marriage to pass, and he taught you the wrestling which leads the way to love.
So he consoled her with words that healed her sorrow, and stilled the lovely tears of the mourning maiden. And he lingered for some time beside his wedded bride, taking his joy in the love of this new marriage.
Then he left the halls of Pallene and Thracian Boreas, and went on to Rheia's house, where the divine court of the prolific Cybele stood on Phrygian soil. There grew Aura the mountain maiden of Rhyndacos, and hunted over the foothills of rocky Dindymon. She was yet unacquainted with love, a comrade of the Archeress.