Το σπήλαιο έχει μεγάλη είσοδο και μήκος που φτάνει σχεδόν τα 200 μ. Στην πρώτη αίθουσα έχουν βρεθεί αρκετά κεραμικά ευρήματα που φανερώνουν ανθρώπινη παρουσία ίσως και κατοίκηση κατά τους ιστορικούς χρόνους. Εντυπωσιακοί είναι οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες στη δεύτερη αίθουσα, στο βάθος του σπηλαίου. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε ένα ανθρώπινο κρανίο καλυμμένο από σταλαγμιτικό υλικό, άλλο ανθρωπολογικό υλικό και κεραμικά όστρακα από την πρώιμη εποχή του χαλκού, αδιάψευστοι μάρτυρες της ανθρώπινης παρουσίας στο σπήλαιο. Στην εποχή μας, κατοικείται από μεγάλο αριθμό νυχτερίδων.
Το σπήλαιο δεν είναι επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος. Εάν είστε λάτρης της πεζοπορίας και της περιπέτειας, η πρόσβαση είναι σχετικά εύκολη. Από το ξωκλήσι του Αγίου Ραφαήλ ακολουθήστε τον δασικό δρόμο και το μονοπάτι στην ανατολική όχθη του Δεσπάτη ποταμού.
Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας