Ο Ναός Β της Κερασιάς, όπως συμβατικά ονομάζεται, 2 χλμ. νοτιοδυτικά του οικισμού της Κερασιάς, χρονολογείται στον 11ο-12ο  αιώνα. Πρόκειται για το καθολικό, τον ναό δηλαδή, της μονής. Στον Νάρθηκα υπάρχει τοιχογραφικός διάκοσμος.  Το δάπεδο του ιερού βήματος ήταν στρωμένο με μαρμάρινες πλάκες σε αντίθεση με το ασβεστοκονίαμα που κάλυπτε το δάπεδο του υπόλοιπου ναού. Ο ναός είχε μαρμάρινο τέμπλο όπως φαίνεται από τα γλυπτά που βρέθηκαν. 

Το Παπίκιον όρος ήταν σημαντικό μοναστικό κέντρο κατά τη βυζαντινή περίοδο. Από τα τέλη του 11ου αιώνα υπάρχουν γραπτές πηγές κυρίως ιστορικών του Βυζαντίου που επιβεβαιώνονται από τις έρευνες των αρχαιολόγων για την ύπαρξη ναών και μονών στην περιοχή. Δυστυχώς μετά τον 12ο αιώνα το μοναστικό κέντρο παρήκμασε και σταδιακά εγκαταλείφθηκε.

Από τη διακόσμηση των μοναστηριακών συγκροτημάτων είναι βέβαιο ότι υπήρχε καλλιτεχνική επίδραση από τα κοντινά σημαντικά κέντρα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και από την πρωτεύουσα. Στην πλειονότητά τους, τα κτίρια των συγκροτημάτων σώζονται αποσπασματικά σε ερειπιώδη κατάσταση.   

Η πρόσβαση γίνεται από τα χωριά Σώστης, και Μίσχος μέσω δασικών  δρόμων. 

Υπουργείο Πολιτισμού

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός