Μαγνητικὴν δὲ γαῖαν ἔς τε Μακεδόνων
χώραν ἀφικόμεσθ᾽, ἐπ᾽ Ἀξιοῦ πόρον,
Βόλβης θ᾽ ἕλειον δόνακα, Πάγγαιόν τ᾽ ὄρος,
Ἠδωνίδ᾽αἶαν· νυκτὶ δ᾽ ἐν ταύτῃ θεὸς                                            
χειμῶν᾽ ἄωρον ὦρσε, πήγνυσιν δὲ πᾶν
ῥέεθρον ἁγνοῦ Στρυμόνος. θεοὺς δέ τις
τὸ πρὶν νομίζων οὐδαμοῦ τότ᾽ ηὔχετο
λιταῖσι, γαῖαν οὐρανόν τε προσκυνῶν.
ἐπεὶ δὲ πολλὰ θεοκλυτῶν ἐπαύσατο                                                 
στρατός, περᾷ κρυσταλλοπῆγα διὰ πόρον·
χὤστις μὲν ἡμῶν πρὶν σκεδασθῆναι θεοῦ
ἀκτῖνας ὡρμήθη, σεσωμένος κυρεῖ.
φλέγων γὰρ αὐγαῖς λαμπρὸς ἡλίου κύκλος
μέσον πόρον διῆκε, θερμαίνων φλογί·                                              
πῖπτον δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν· εὐτυχὴς δέ τοι
ὅστις τάχιστα πνεῦμ᾽ ἀπέρρηξεν βίου.

Έπειτα φτάσαμε στα μέρη της Μαγνησίας και στη χώρα των Μακεδόνων, προς το ρέμα του Αξιού και τις βαλτώδεις καλαμιές της Βόλβης και στο όρος Παγγαίο, στην Ηδωνίδα γη. Μα ο θεός τη νύχτα εκείνη έφερε πρώιμο βαρύ χειμώνα και πάγωσε πέρα για πέρα το ρέμα του αγνού Στρυμόνα. Κι όποιος πριν δεν ήθελε να αποδεχθεί τους θεούς, γονάτιζε τότε με παρακλήσεις και ευχές, προσκυνώντας γη και ουρανό. Κι αφού ο στρατός έπαψε να προσεύχεται σε όλους τους θεούς, αρχίζει να περνά το παγωμένο πέρασμα του ποταμού. Και η τύχη ήταν καλή γι’ αυτόν που τον διάβηκε, προτού φανεί το φως του πρωινού· γιατί σε λίγο του ήλιου ο λαμπρός δίσκος σκόρπισε θερμότητα λιώνοντας τον πάγο από το εσωτερικό του. Μέχρι θανάτου έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλο· ευτυχής είναι εκείνος που πρόλαβε γρήγορα να ξεψυχήσει.

And we reached the Magnesian land and into the land of the Macedonians, to the Axius river and the marshy reeds of Bolbe and Mount Pangaeum, the Edonian land. And on that same night a god stirred up unseasonable winter weather and froze the whole stream of the holy Strymon. Those who never considered the gods before were praying then with prayers, worshiping before Earth and Heaven. When the army stopped praying to all the gods, it began crossing the fixed ice passage. And whoever of us hurried across before the rays of the sun scattered, made it safely. For the bright circle of the sun, with its blazing  rays, melted the middle of the passage, heating it with flame. And the others fell upon each other to their deaths. Fortunate was he whose breath of life was broken off swiftly.