Ο παρακάτω θρύλος συνδέεται, από τη μια πλευρά, με ένα εμβληματικό κτίριο της πόλης, το αρχοντικό του Ισαάκ Ντανιέλ (σημερινός Πολυχώρος Τέχνης και Σκέψης «Μάνος Χατζιδάκις»). Από την άλλη πλευρά, συνδέεται με τον επιβλητικό μαντρότοιχο που περιβάλλει το γνωστό ως κτίριο της Γκέρυ, το οποίο πήρε το όνομά του από την ομώνυμη καπνεμπορική εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, που στέγαζε εκεί τα γραφεία της κατά τον Μεσοπόλεμο. Το κτίριο αυτό κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, από τον Νιαζή Μπέη, έναν Οθωμανό προύχοντα, ο οποίος κατοικούσε εκεί μαζί με το πολυπληθές χαρέμι του.
Σύμφωνα με τον θρύλο ο Εβραίος καπνέμπορος Ισαάκ Ντανιέλ, που έκτισε εκείνη την περίοδο το ψηλότερο κτίριο της πόλης, το επονομαζόμενο και Grand Maison, μπορούσε να έχει οπτική επαφή με τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου του Νιαζή Μπέη. Το γεγονός αυτό εξόργισε τον Οθωμανό προύχοντα, ο οποίος δεν μπόρεσε να βρει κάποια λύση στο ζήτημα. Έτσι, προχώρησε στην ανύψωση του μαντρότοιχου περιμετρικά της οικίας του, για να εμποδίσει τα αδιάκριτα βλέμματα και να περιορίσει με τον τρόπο αυτόν τη θέα προς τους εσωτερικούς χώρους του αρχοντικού του.
Βιβλιογραφία
Εταίροι
