Παρῆλθε καὶ ἐς τὸ τοῦ Ὀρφέως ἄδυτον προσορμισάμενος τῇ Λέσβῳ. Φασὶ δὲ ἐνταῦθά ποτε τὸν Ὀρφέα μαντικῇ χαίρειν, ἔστε τὸν Ἀπόλλω ἐπιμεμελῆσθαι αὐτόν. Ἐπειδὴ γὰρ μήτε ἐς Γρύνειον ἐφοίτων ἔτι ὑπὲρ χρησμῶν ἄνθρωποι, μήτε ἐς Κλάρον, μήτ᾿ ἔνθα ὁ τρίπους ὁ Ἀπολλώνειος, Ὀρφεὺς δὲ ἔχρα μόνος ἄρτι ἐκ Θρᾴκης ἡ κεφαλὴ ἥκουσα, ἐφίσταταί οἱ χρησμῳδοῦντι ὁ θεὸς καὶ “πέπαυσο” ἔφη “τῶν ἐμῶν, καὶ γὰρ δὴ ᾄδοντά σε ἱκανῶς ἤνεγκα.”

Όταν προσάραξε στη Λέσβο, επισκέφθηκε και το ιερό του Ορφέα. Λένε, λοιπόν, ότι εδώ άρεζε κάποτε στον Ορφέα να μαντεύει, έως ότου τράβηξε την προσοχή του Απόλλωνα. Επειδή οι άνθρωποι δεν σύχναζαν πια στο Γρύνειο για χρησμούς ούτε στον Κλάρο ούτε εκεί που βρισκόταν ο τρίποδας του θεού, αλλά χρησμοδοτούσε ο Ορφέας, μια και το κεφάλι του είχε μόλις έρθει από τη Θράκη, σε αυτόν που χρησμοδοτούσε εμφανίστηκε ο θεός και του είπε: «Σταμάτα να κάνεις τις δικές μου δουλειές! Αρκετά σε ανέχτηκα, όταν τραγουδούσες».

When he landed at Lesbos, he visited the sanctuary of Orpheus. Here, it is said, Orpheus once gave oracles, until he caught Apollo’s attention. People were no longer going to Gryneion for oracles, nor to Claros, nor to any place where the tripod of Apollo stands (i.e. Delphi), but Orpheus alone was giving oracles, his head having lately arrived from Thrace. So the god appeared to him as he was prophesying and said, “Stop doing my job! I put up with you long enough when you were a singer.”