Οὕτω καὶ θεοὶ τὴν περὶ τὸν ἔρωτα σπουδήν τε καὶ ἀρετὴν μάλιστα τιμῶσιν. Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ Ἅιδου, φάσμα δείξαντες τῆς γυναικὸς ἐφ᾽ ἣν ἧκεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντες, ὅτι μαλθακίζεσθαι ἐδόκει, ἅτε ὢν κιθαρῳδός, καὶ οὐ τολμᾶν ἕνεκα τοῦ ἔρωτος ἀποθνῄσκειν ὥσπερ Ἄλκηστις, ἀλλὰ διαμηχανᾶσθαι ζῶν εἰσιέναι εἰς Ἅιδου. Τοιγάρτοι διὰ ταῦτα δίκην αὐτῷ ἐπέθεσαν, καὶ ἐποίησαν τὸν θάνατον αὐτοῦ ὑπὸ γυναικῶν.

Τόσο πολύ τιμούν οι θεοί τη φροντίδα και την αρετή που σχετίζονται με τον έρωτα. Όμως τον Ορφέα, τον γιο του Οιάγρου, τον έστειλαν άπραγο πίσω από τον Άδη, αφού του έδειξαν το φάντασμα της γυναίκας για την οποία είχε πάει εκεί. Αυτήν δεν του την έδωσαν, όμως, επειδή θεώρησαν πως δεν είχε αρκετό σθένος, καθώς ήταν κιθαριστής, και πως δεν θα τολμούσε να πεθάνει για χάρη του έρωτα, όπως ακριβώς η Άλκηστη, αλλά ότι μηχανορράφησε για να εισχωρήσει ζωντανός στον Άδη. Γι’ αυτό οι θεοί των τιμώρησαν και έκαναν τον θάνατό του να είναι από γυναίκες.

In this manner even the gods give special honor to zeal and courage in concerns of love. But Orpheus, son of Oeagrus, they sent back with failure from Hades, showing him only a wraith of the woman for whom he came; her real self they would not bestow, for he was accounted to have gone upon a coward's quest, too like the minstrel that he was, and to have lacked the spirit to die as Alcestis did for the sake of love, when he contrived the means of entering Hades alive. Wherefore they laid upon him the penalty he deserved, and caused him to meet his death at the hands of women.