Η λυγαριά (λατ. ονομασία Vitex agnus - castus L.) είναι θάμνος με χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα ευλύγιστα κλαδιά, πολύ διαδεδομένος στις Μεσογειακές χώρες γενικότερα, αλλά και στην ελληνική ύπαιθρο ειδικότερα. Λυγαριές συναντάμε σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο, σε υγρά εδάφη, κοντά στις κοίτες ποταμών αλλά και στις ακτές λιμνών. Η περίοδος ανθοφορίας της εκτείνεται από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο.
Το όνομα λυγαριά συνδέεται με το γεγονός ότι τα κλαδιά της λυγίζουν εύκολα, και γι' αυτό χρησιμοποιούνται στην καλαθοπλεκτική.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η θεά Ήρα γεννήθηκε κάτω από μια λυγαριά, γι' αυτό και θεωρείται ιερό δέντρο της. Όπως αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, προκειμένου να διαφύγει από τη σπηλιά του Πολύφημου, ο Οδυσσέας έδεσε τους συντρόφους του και δέθηκε και ο ίδιος κάτω από τις κοιλιές των προβάτων χρησιμοποιώντας βέργες λυγαριάς.
ΦΙΛΟΤΗΣ: Βάση Δεδομένων Ελληνικής Φύσης
Εταίροι
